"ÖZLEM"

Özlem… İlk özlem ana rahmine düştüğümüz anda başlar.. dışarıdaki hayata çıkma çabasıyla… farkında olmadan neyi özlediğimizi bilmeden ilk kalp atışlarımızla bedenimizin ruhumuzun içine yerleşendir özlem.. Bir ana anne sıcaklığına duyulandır özlem ….masum, çaresiz, sadece beklenmez mi? Sıcak kollarında, sıcak bir nefesle uykuya dalmayı küçük beden.. İlk adım atışlar, ilk kelimeler, etrafı dünyayı tanıma telaşıdır özlem..Bizi nelerin beklediğini bilmeden büyüme telaşıdır… Evcilik oynamaya.. koşmaya arkadaşadır özlem.. Özlem.. İlk gençlik hayallerimizedir.. Bir masum mektuba.. bir bakışadır.. Bir cafe de oturmayadır özlem.. kalp atışlarına mahçup bakışlara… okul kırmaya aşk uğruna…Sevgiyedir.. kalbimizi henüz keşfetmeden.. sevdayı henüz bilmeden.. Özlem… Çocukluk, gençlik özlemini özlemeye özlem.. O masum sonu mutlu biten özlemler.. Çocukken bir çikolataya özlem..bayramlarda bir kırmızı pabuça duyulan özlem… alınca mutlu olunan.. hoyrat gençlikte aşka özlem… bir bakışta bir gülüşte kalbi durduran…. Sonsuzluk.. işte bu dedirten.. Özlem.. En mutlu özlem… sonu olan.. sonu özlediğinle biten.. varışı sevdan olan özlemler.. Özlem Ya gelmeyeceğini, gelemeyeceğini bildiğine özlem… ya orada olduğunu bildiğin ses vermeyene özlem…. Ya özlemekten korkana özlem… ya yaşamaktan korkana özlem.. ya düşlere özlem.. ya yarını olmayacak aşklara özlem.. gideceğini bilerek sevilene özlem.. Yaşanamayacaklara özlem… İşte sonu olmayan özlem.. İşte vazgeçilemeyen özlem.. işte çaresiz bekleyişe özlem.. İnsanın içini acıtan… boşlukta yaşanan özlemler… Peki var mı bu özlemin sonu…? biter mi….? bu özlem.. Söz verirsin kendine özlemeyeceğim diye… tutulur mu bu söz…..? Kalbindeki özleme söz geçer mi……? "Özlem "sevgidir… "Özlem" güçtür.. "Özlem" varoluştur. "Özlem" sevdandır.. "Özlem" bekleyiştir… "Özlem" içindeki acıdır.. "Özlem"özlememeyi hasrettir.. "Özlem" özlemeyeni özlemektir.. "Özlem" özleyeni özlemektir… "Özlem" gelemem diyeni bekleme güçüdür.. "Özlem" gidene ağıttır.. "Özlem" sevdana söz vermektir.. "Özlem"kalbine söz geçirememektir. "Özlem" kaçış değil var oluştur… "Özlem" çaresizlik değil çaredir.. "Özlem" VAZGECMEMEKTİR!!!!! "Özlem" kelimelerin yetersiz kaldığı andır. "Özlem" sessizliğin çığlığıdır.. "Özlem" yaşamındır.. "Özlem" gelmeyeceğini bilerek bekleyebilmektir. "Özlem" siyah gecelerde siyahın izi kalabilmektir.. Ve artık.. "ÖZLEM"........."HERŞEYİNDİR".........