SHAKSPEARE DİYOR Kİ:

 "İnsanların çoğu sevmekten korkuyor, kaybetmekten korktuğu için....Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için.... Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için.....Yaşlanmaktan korkuyor, gençliğin kıymetini bilmediği için.....Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir şey vermediği için.........Ve ölmekten korkuyor, aslında yaşamayı bilmediği için.....

HERCAİ

Çok uzun yıllar önce iki kır çiçeği birbirlerine aşık olurlar. her bahar diğer çiçekler gibi onlar da açıp güneşe merhaba derler. fakat bir bahar başlangıcı bu çiçeklerden biri diğerine; “biz diğer çiçekler gibi bu bahar açmayalım, kışın ortasında herkesin soğuktan kaçtığı karlı günlerde açalım ki, bütün doğa bize ait olsun” der ve ikisi de o bahar açmamaya karar verirler. biri açmak için kışın gelmesini ve karın yağmasını beklerken, diğeri o yaz açar. o gün bugündür, karda açan ve sevgilisini bekleyen çiçeğe “kardelen”, sevgilisini yarı yolda bırakan çiçeğe de “hercai” denilir. işte bu yüzden hayırsız sevgiliye “hercai” diye hitap edilir...

Can Yücel'den...

Öyle sabah uyanır uyanmaz yataktan fırlama
Yarım saat erkene kurulsun saatin.
Kedi gibi gerin, ohh ne güzel yine uyandım diye sevin..
Pencerini aç, yağmur da olsa, fırtına da olsa nefes al derin derin...
Yüzüne su çarpma, adamakıllı yıka yüzünü serin serin...
Geceden hazır olsun, yarın ne giyeceğin.
Ona harcayacağın vakitte bir dilim ekmek kızart,
Çek kızarmış ekmek kokusunu içine,
Bak güzelim kahvaltının keyfine.
Ayakkabıların boyalı olsun, kokun mis,
Önce sana güzel gelsin aynadaki siluetin..
Çık evinden neşeyle, karşına ilk çıkana gülümse, aydınlık bir gün dile...

KARDELEN \KARINCA

**
İki şeye heyretle bakarım hep,
Hatta biraz da utanarak...
Birincisi kardelendir,
İnadı mucize gibidir...
Diğeri ise,
Kendinden büyük ekmek kırıntısını,
Ya da bir yaprağı,
Asla pes etmeden
Sırtında taşıyan karınca...
**
Doğa...
Doğanın parçası ikisi de,
Kardelen ve karınca...
Biz sahip olmaya çalışalım duralım
Hangimiz yetişebiliyoruz
Kardelen ve karıncanın hızına,
İnadına...

SeNSiZiM

sen gitti gideli ağlıyorum
sensizken ellerimi bile ısıtamıyorum
gittiğin günden beri bahar...lara küstüm!
yoksun diye çiçeklerin rengi bile değişmiş
hepsi simsiyah
beni merak ediyorsan eger,
sensizken nasılsam öyleyim
bir yanım yarım
bir yanım eksik
bir yanım yitik
anla işte sensizim